Ilk 2 ay hic ozlemedim. Kimseyi, hicbir yeri. Simdiyse her dakika eve gitmenin hayalini kuruyorum.
Hayatim surekli ne gittigi ne de biraktigi yere ait olabilmenin ve tam bir yere ait hissetmisken orayi birakmanin celiskisi icerisinde geciyor. Sanirim bu hep boyle olacak
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder